Kaapverdië
een individuele rondreis over 3 eilanden
Kaapverdië, een individuele rondreis over 3 eilanden
Kaapverdië biedt de individuele reiziger een scala aan ontdekkingen. Vulkanen, wilde ruige en vaak droge natuur, schitterende wandelroutes en authentieke dorpjes waar nog veel met de hand wordt gewerkt. De lokale bevolking is erg vriendelijk en in de grote plaatsen kom je ook af en toe mensen tegen die Nederlands spreken. Veel Kaapverdianen hebben in de haven van Rotterdam gewerkt. Het is een Afrikaans land, waar de invloeden van Portugal nog goed voelbaar zijn. Je moet de Westerse mentaliteit even opzijzetten en niet vreemd opkijken als de veerboot pas uren later wegvaart dan gepland. No stress.
Het land bestaat uit 9 grotere en enkele kleine eilanden en ligt onder de Canarische Eilanden ter hoogte van Senegal en Gambia. Het is ongeveer 7 uur vliegen vanaf Nederland. De eilanden Sal en Boa Vista zijn vooral bekend als strandvakantie, maar het land biedt zoveel meer.
Wilde zoogdieren, zoals olifanten of giraffen zul je er niet tegenkomen. De zoogdieren die er leven zijn geiten, koeien en paarden. Verder zie je wel bijzondere vogels. Zo hebben wij zeearenden en ijsvogels gezien.
Wij hebben met het gezin, waarvan 3 tienerdochters, een individuele rondreis gemaakt over de eilanden São Vicente, Santo Antão en Santiago. En hoewel we de accommodaties van tevoren hadden geregeld, wilden we zoveel mogelijk op ons af laten komen en op dat moment regelen. Dat betekende soms ook dat de zaken anders liepen als verwacht. Maar uiteindelijk waren we weer een bijzondere ervaring rijker. Vooral de dochters moesten hier soms even aan wennen. Ook was er niet overal elektriciteit of internet.
Wij vlogen met TACV (air Cabo Verde) met een rechtstreekse vlucht naar São Vicente. Hier werden we opgehaald en naar ons appartement in Mindelo gebracht. Doordat er niet genoeg ruimte in de auto was, moesten 2 dochters in de laadbak van de pick-up tussen de bagage zitten. Geweldig vonden ze het.
Behalve de Afrikaanse markt, het Fort en de vismarkt van Mindelo hebben we ook de oostkant van het eiland gezien. We zijn met een taxi naar Baia de Gatas gereden om daar heerlijk op het rustige prachtige strand te vertoeven.
Een paar dagen later hebben we de veerboot naar Santo Antão genomen. Dit was een bijzondere ervaring. Eén van de motoren van de veerboot was kapot en daardoor konden we pas uren later vertrekken. Iedereen wachtte zonder stress totdat het zover was (behalve wij natuurlijk met onze westerse inslag…). Het is slechts een uurtje varen. Santo Antão is weer een compleet ander eiland. Hier komen veel wandelaars. Het is er redelijk groen met diepe kloven van een niet meer in werking zijnde vulkaan. De stranden zijn daardoor met zwart grof zand bedekt. Met een chauffeur en zijn terreinwagen zijn wij naar het zuidwesten, naar Tarrafal gereden. De weg begint goed, maar naarmate de tijd vordert wordt duidelijk waarom de terreinwagen nodig was. Een standaard taxi had het niet gered. Een schitterende 2 uur durende tocht door onherbergzaam en kaal gebied. Wolken die dan opeens vanuit een kloof naar boven komen, waardoor je in de mist rijdt. En dan opeens zie je na de zoveelste berg een groene oase aan het zwarte strand liggen, Tarrafal. Een klein vissersdorpje aan zee met slechts één overnachtingsmogelijkheid, Mar Tranquilidade. Wat een rust en vrede heerst in dit verblijf (en dorp) met slechts op vaste tijden elektriciteit en douchen zonder warm water. Maar wel elke dag heerlijke vis, die net gevangen is en leuke contacten met de bewoners. De eigenaar kwam pas uren na onze aankomst van zee, omdat hij onze avondmaaltijd aan het vangen was.
Na een paar dagen van ultieme ontspannenheid zijn we weer terug naar Porto Novo (de haven) gereden en via het binnenland naar het noordelijk gelegen Ribeira Grande gereisd. De bergroute was magnifiek. Prachtige omgeving met onverwachte uitzichten, kleine dorpjes, diepe kloven. Zeer de moeite waard. Daar hebben we een mooie, maar zeer vermoeiende wandeling langs de kust over bergpaden gemaakt.
Het laatste eiland dat we bezocht hebben was Santiago. Ook nu hadden we wat uitdaging om er te komen. Onze vlucht bleek geannuleerd. Uiteindelijk konden we 9 uur later met een vlucht mee. Gelukkig overnachtten we in Cidade Velha, niet ver van de luchthaven en konden zo in ons bed stappen. Cidade Velha is een nederzetting aan zee en werd gebruikt als tussenstation voor de slavernijhandel van West-Afrika naar Amerika. Er zijn nog veel overblijfselen uit de koloniale tijd te vinden, zoals de Rua de Banana, het oudste straatje van Kaapverdië.
We hebben onze zeer indrukwekkende reis afgesloten met een ontspannen verblijf in het noordelijke plaatsje Tarrafal. We verbleven in King Fisher Resort, een mooi complexje met verschillende appartementen aan de baai. Heel relaxed. Hier kon je (leren) duiken en zwemmen. Wat verderop was een prachtig strand met wit zand, eettentjes en parasols. In Tarrafal zijn leuke eettentjes te vinden en uiteraard een grote markt. Het is er gezellig toeristisch in een Afrikaans sfeertje.
Met een overstap in Sal vlogen we terug naar Amsterdam.
Wilt je ook naar Kaapverdië? Laat het mij weten, dan regel ik iets moois!